Indiana Jones, part IV featuring Photogenx

Per kameel, warmte, kou en AVONTUUR staat ons te wachten als we maandag beginnen aan onze Bedouinentocht.
Zondag van Cairo naar Dahab gereisd, kamperen op een Australisch/Nw-Zeelands camping.
En maandag relaxen, windsurfers gespot (!), naar de Baai gewandeld, s avonds rond 11 uur vertrokken om s nachts de Mount Sinai te beklimmen. Jee, wat een tocht en wat een mensen! Leuk om te zien al die lampjes die omhoog gaan. Heel toeristisch we en zelfs ouderen die de berg op gaan, niet te beroerd om te klimmen, in plaats van een kameel het werk te doen.
Ik natuurlijk ook de hele rit he. We vertrokken om 1.30 uur, slapen lukte natuurlijk niet van tevoren. (vanaf ons stekkie was het nog 2 uur rijden naar Mount Zion..
de klim duurde iets meer dan 3 uur, met wat stops onderweg. (WAT EEN KOU!!) Al gauw waren we wel warm door het klimmen, maar ik had dan wel 5 lagen aan en mn slaapzak op mn rug voor boven op de berg.
De berg is 2285 m. hoog en heeft na elk half uur lopen een stop waar je in een hutje je kunt opwarmen en thee en chocolade kunt kopen.
Sommigen van de groep nam een kameel na een uur toen de kuiten gingen opspelen..;> Ik ben een bikkel he, hoe moeilijker qua uithoudingsvermogen, hoe beter! Ik kom helemaal tot leven als ik bovenaan de top ben! Wauw, wat een prestatie! Helaas zijn we niet de enige en worden we begeleid naar een plek voor ons. Het is wel erg toeristisch, maar goed georganiseerd, elke groep wordt vertrekt rond een bepaald tijdstip, zodat het toch lijkt alsof je alleen met je groep bent.
Toch een kort slaapje van 5 tot 6, maar het geweldige rood van de zon die begon op te komen aan de horizon, wekte me al gauw. Het was ZOOO koud om je slaapzak uit te gaan om goede foto's te schieten, maar echte fotografen zijn tegen alle omstandigheden bestand he. Wauw, wat een ervaring! En wat moet Mozes (die toen al 80 was) hebben doorstaan toen hij in zijn eentje de berg op ging! Hij moet erg in conditie zijn geweest..
De bergafdaling was wat gemakkelijker en rond 9 uur kwamen we in de
St. Catherina's monistry aan, waar we de brandende struik konden bewonderen.. Ik vraag me af of het echt was.. Maar geloven he.
We waren erg hongerig en moe, maar de tocht vervolgde met onze gids, Jomaa (zijn naam betekent vrijdag in Arabisch, dus noemen ze hem Friday) die ons begeleide naar Oases, Ain Hodra, per kameel.
Dwars door de woestijn trok Photogenx on tour, op naar de Bedouinen, de nomaden van de Sinai woestijn. Het leek wel alsof we op de set waren van Indiana Jones! De mensen daar leven in een tentje van bamboo en hout en er waren kleden neergelegd voor de groepen die de tocht doen. Al gauw spreiden de meisjes en vrouwen kleden neer met zelfgemaakte sieraden om te verkopen. Ik was meer geinteresseerd in hun verhaal. 1 Meisje was 13 en kon goed Engels spreken. Ze gaat in Dahab naar school, maar wil later haar moeder helpen in het huishouden.. Na lunch gingen we met de hele groep per kameel naar de closed canyon. Inmiddels heb ik kennis gemaakt met mijn kameel en Jozef, de jongen die de kameel voorttrok. Mijn kameel is 10 jaar en houdt ervan om kusjes te geven aan andere kamelen, erg vriendelijk, maar elke keer liep hij tegen anderen op. In de canyon voel ik me echt als een Indiana jones, als ik hoge rotsen aan het beklimmen ben! Echt een avontuur!
Het was geweldig relaxt om 2 dagen mee te maken in het leven van de Bedouinen.
Hoe ze s nachts warm worden snap ik niet, want het was FREEZING koud! Met een slaapzak en deken en iedereen tegen elkaar aan, probeerden we wat te slapen, wat een geweldige sterrenhemel!. S morgens was al ons water bevroren! Yep, Himalaya all over! Ik denk dat dit nog kouder was, aangezien we daar in een tent sliepen en dit in de buitenlucht was.
Vanmorgen rond 8 uur Bedouinen ontbijt, soort van Roti brood, geitenkaas en salade. Diner was ook typisch Bedouines, Kofta (vleesballen van de schaap) met kip, aardappels, rijst en wat groenten.
De Bedouinen hebben een oase ontdekt, vandaar dat er mensen kunnen wonen hier in de vallei, waar zelfs de palmbomen groeien. Het drinkwater stroomt hier onder de grondt. God voorziet hier, het heeft in geen 4 jaar hier meer geregend..
Na deze interessante ontdekking vertrek ik met Friday en een kleine groep naar de White Canyon, voor een 45 minuten tocht over rotsen. Het zand lijkt wel sneeuw, zo wit. Vervolg van Indiana Jones. eindigt in een plek waar we alleen nog maar met een goede klim of een ladder naar boven kunnen. Bovenaan, stond de rest per kameel te kijken hoe we vanuit deze berg omhoog gaan, wat een belevenis!
Na een theetje gaan we moe maar super voldaan van deze tocht naar de jeep die ons weer naar het kamp brengt in Dahab.
Morgen zullen we per ferry al vroeg vertrekken naar Jordanie en vervolgens naar de Holy Land (Israel kunnen we hier niet zeggen) Ik kan haast niet vatten, dat ik in nog niet eens 1 week, van Egypte naar Sinai (gedeeltelijk Azie) Saoedi Arabie zie, Jordanie en Israel ben.

Ps. mn appartement is op dit moment verhuurd, Jee!! No worries he.

liefs, Hanneke